کشتی ، عشق حسین
کشتی ، عشق حسین
راوی : اصغر همدانی /سال 1341
عشق حسین ورزش کشتی بود.
حوالی سال 1341 که 12 ساله بود برای تماشای مسابقات کشتی آزاد به سالن های ورزشی همدان می رفت.
ابتدا فقط به تماشای رقابت ها علاقه داشت، اما سه سال بعد تصمیم گرفت به صورت عملی و پیگیر وارد عرصه این ورزش پهلوانی شود.
دران سالها جوان پهلوان تختی چشم و چراغ جوانان ورزشکار و ورزش دوست ایرانی بود.عموم مردم هم بیشتر به کشتی گرایش داشتند.
مردم تختی را خیلی دوست داشتند؛
هم به علت آقا منشی و روحیه پهلوانی و مردمی بودنش هم برای اینکه می دانستند ایشان با شاه و دستگاه سلطنت مخالف است.
حسین هم به تبع آن حال و هوا وشرایط، مثل دیگر نوجوانان هم سن و سال خودش،مرید آقای تختی بود.
یک روز که حسین برای رفتن به سرکار از کنار دکه ی روزنامه فروشی می گذشت، تیتر درشت روزنامه ها او را میخکوب می کند. نوشته بودند:
تختی خودکشی کرد.!!
حسین این خبر را باور نکرد همچنان که دیگر مردم شهر این خبر را باور نکردند.
مگر می شد آدمی با سلامت عقیده و ایمان و صلابت جهان پهلوان تختی خودکشی کند؟؟!!
مصیبت فقدان تختی برای حسین سنگین بود.
از بس در ماتم تختی گریه می کرد دو چشم هایش مثل دوکاسه خون شده بود.
در همان روز کتاب جیبی مردم پسندی منتشر شد به نام " اشک قهرمان"
نویسنده این کتاب مفسر پیش کسوت ورزشی، "آقای عطالله به منش" بود.
موضوع کتاب مظلوم نوازی ها، جوانمردی ها، رنج ها و پهلوانی های آقای تختی بود.
حسین این کتاب را بارها و بارها خواند.
می توانم بگویم مطالعه همین کتاب سیر زندگی اورا مشخص کرد و او را به سمت ورزش پهلوانی و درنهایت مخالفت با دستگاه ستمگر سلطنت سوق داد.
از ان به بعد، حسین به کشتی رو آورد.
ابتدا دوستش ، محسن قادری ، اورا تعلیم داد و روی تشک فرستاد.
بعد،وقتی در تهران مستقر شد،عضو باشگاه دخانیات تهران شد. در رشته آزاد وزن 57 کیلو ، کشتی می گرفت.
سال 1342 برخوردهای نظامی پراکنده ای بین ارتش ایران وعراق بر سر گذرگاه آبی اروند، به وجود آمد.
مسئولان وقت ورزش کشور هم به تبع دستگاه حاکمه وارد گود تبلیغات شدند و برای رو کم کنی بعثی ها، که به اروند می گفتند"شط العرب" یک رشته مسابقات کشتی برگزار کردند به نام "کاپ اروند".
محل برگزاری مسابقات سالن کشتی شهدای هفتم تیر فعلی، در خیابان شهید فیاض بخش تهران بود.
حسین هم از طرف باشگاه دخانیات در آن رقابت ها شرکت کرد چند نفر از کسانی که بعدها جزء بزرگان کشتی کشور شدند و آن روزها جوانان گمنام و نو خاسته ای بودند در همین مسابقات درخشیدند.
یکی از آنها آقای ابراهیم جوادی ،کشتی گیر خروس وزن مطرح ایران و جهان بود.البته حسین در همان مراحل اول از گردونه ی رقابت ها حذف شد.
حسین ، با اینکه واقعا عاشق کشتی بود ، به دلیل شرایط نامناسبی که داشت،نمی توانست کاملا بر ورزش مورد علاقه اش تمرکز کند و به آن بپردازد. چون هم تأمین معاش خانواده را به عهده داشت و هم شبها درس می خواند.
در حقیقت، حسین مجالی برای ورزش کردن نداشت.
@Agamahmoodreza
آقا محمودرضا
