وعده خدا عملی شد

یادم هست،خیلی دلت خسته بود، از همه جاو همه کس...

از نامردی های روزگار و از کارشکنی های مردم نابکار...

درکنار خاک شهدای هفت تپه گوشه ای با خدای خودت خلوت کردی و زانو به بغل گرفتی ونجوا کردی:

"مولای یا مولای انت الغفور وانا المذنب...

وگریه ات را شکستی...

حتی صدای شکسته شدن قلبت آنقدر، بلند بود که به گوش میرسید...

باد صبا ندا آورد:

"فلا یحزنک قولهم انما نعلم ما یسرون وما یعلمون"..(۷۶یس)

"سخن این مشرکان تورا محزون نکند.ما هر آنچه پنهان وآشکارگویند، همه را میدانیم"...🍂

آری معبودت گفت٬ دل شکسته خریداریم...

گفت وعده دیدار ما: سوریه حرم خانطومان

وقلبت آرام شد.

وحالا

درست یک سال گذشته از آن شب، ۱۷ اردیبهشت،ساعت ۱:۳۰ نیمه شب

سوریه, خان طومان اصابت گلوله به سر, آغوش حسین (ع), عطر چادر زینب...

وعده خدا عملی شد...

حق به حق دار رسید...

یک سال گذشت...

اردیبهشت خونین...

گوش کنید داره میاد یه صدایی از سوریه..زمزمه های آشناست ..انگار صدای شیر بچه های مازندرانیه.. خندهایی هم نوا با عرشیان میزنند..سیراب و شاد..گوش بکنید....اومدن یادآور ساعت پروازشون باشند..اومدن به یاد دردانه هاشون ،خانوادهاشون،،اومدن ببینند و بشنوند کیا یادشون بودن....آی رفقا و عزیزان مارو یادتون هست...دست ولایت همچنان در دستانتون هست...ما رفتیم تا ولایت باقی بماند، تا بی بی زینب و اهلبیت تنها در بین عدو نماند ..ریشه انقلاب سیراب بماند...یادتون هست آرمانهای مارا...یاران بیایید در سالروزشان با شهدای خط پرواز خانطومان  ،زمزمه کنیم...وصیت نامه هاشان را شعر و شعار کنیم ..بیایید در این ایام به یادشان عهد کنیم..شهدا..ما با شمائیم هرچند از خطوطتان دور مانده ایم...پیامتان را ما به دنیا فریاد میکنیم...