زمین چقدر حقیر بود برای داشتنتان
دلنوشته
شهدا
باتبسـُـم هایتان
بغض می کنم
وبه نگــــاه هایتان چشم میدوزم ...
و گاهی دزدانه
اشک..
بازگردید.. !!
اینجــــا
هوا بس ناجوانمردانه
ســــرد است ...
آی شهدا ...جامی از می بهشتم بدهید
زمین چقدر حقیر بود برای داشتنتان
نگرانم اندازه تمام دلتنگی هایم نگران خاطرات نخل های سوخته
نگران ثانیه های سکوت این سی وچند سال گمنامی
نگران اکسیژن نگاهت
نگران تو که خاکستر شدی که این چنین من امروز به بار بنشینم
کجایی قرار بی قرار
دل شکسته ام
نم نم اشکم خود راوی بزرگی ومرور شماست
شماها آبروی آب شدین
اما بعضی ها به راحتی آبروی زمین رامیبرند
زخمی عمیق مدت هاست به روی نیلوفر نگاهم حکاکی شده و تمام وجودم را تا ابدیت در خود حل می کند زخمی کهنه
که حریر قلبم
را ثانیه به ثانیه نوازش می کند اما من هر ثانیه اش را برای خودم یادمان میگیرم افتخارم است
که زیبا سرداران چون شما در کنگره دلم خانه دارند
وهر روز برایم در دست هست نه دور دست
مسافر برکه های نور خوش آمدید
موج انفجار محبت شما تمامی ندارد
مرا آواره کرده میان کوچه های عروج
تنها دل خوشی
یاس همین در به دری هاست همین لباس های
خاکی آری برا رسیدن به کبریا
باید نه کبر داشت نه ریا
شبهای بود تورا می خواند
خدا شمارا به موقع فرستاد
ای شهدای خوش نام تا برای نسل لجام گسیخته امروز تلنگری باشیدشما کبوتران بی بازگشت آمدید بیدار مان کنید
اما آیا ما واقعا بیدار شده ایم بیاید برای روزهای خاکستری ما دعا کنید
از چه زمستانی برایمان بهـــار ساختند
و ما چقدر، قدردان این بهاریم !!!
بی پلاک با استخوانی آمدند بهر قلب خسته جانی آمدند
خوش آمدید شهدای گمنام
سلام بر شما
سلام بر بدن های مطهرتان که همدمی جز نسیم صحرا و پناهی جز مادرتان حضرت زهرا نداشت ...
شهدا خوش آمدید...
شقایق های شهید مقدمتان
متبرک به نفس های قائم آل محمد
التماس دعا
یاس خادم الشهدا رمضانی
کانال شهدای مدافع حرم
@mostafa_sadrzadeh
