برای کوثر جان
کوثر عزیزم !
اگر بابا یی، دخترش را و چتری از محبت و عاطفه و احساس را رها کرد و در راه خدا واهل بیت(ع) راه جهاد در پیش گرفت، باید دانست که آن بابا، با همه ی باباهای دنیا فرق دارد.!!
پشت پا زدن به این همه دلبستگی و دل کندن از دختر خیلی سخت است.
بابایی که می رود و شهید می شود و برای دخترش فقط یادی می ماند و سنگ مزاری و دلی پر از غصه
عجیب باباییست !
و دختر (هایشان) هم دختر(هایی) که برگزیده شدند برای این امتحان و البته امتحانی سخت و نفس گیر.
بابایی که شهید می شود ، هست
و علاوه بر اینکه هست، همه ی فرشتگانی را که خدا مأمور طوافِ دورِ بابا کرده است، هم هستند.
بابایی که خانه اش در آسمان باشد تا بابایی که روی زمین خانه دارد، خیلی باهم فرق دارد. باباهای آسمانی بیشتر می توانند مراقب دخترانشان باشند بدون اینکه دیده شوند و یا شاید حس شوند.
می شود بابایی با آن همه دلبستگی به دختر، روز دختر برایش هدیه ای نیاورد؟؟
بابایی که شهید شده است، آسمان نشین است و هدیه ای که بابا برای دختر خواهد آورد از جنس هدیه های آسمانی است که ممکن است به چشم دیده نشود.
باید هدیه ی بابا را حس کرد، درک کرد. با تمام وجود.
ممکن است این هدیه «آرامش »باشد و تسکین قلب.
ممکن است این هدیه بازکردن یک گره باشد، ممکن است یک لبخند که شیرینی اش را با تمام وجود حس کنید و ممکن است هرچه باشد که من نمی دانم. اما یقین دارم روز دختر، شهدا به دخترانشان هدیه می دهند، هدیه ای که نمونه اش در دنیا پیدا نمی شود.
روزت مبارک ای نازنین!
@Barayekosar
@Agamahmoodreza
