یاران خرازی

یاران چه غریبانه ،رفتند ازاین خانه

هم سوخته شمع ما، هم سوخته پروانه

بشکسته سبوهامان، خون است به دل هامان

فریاد و فغان دارد، دردی کش میخانه

هر سو نظر اندازی ، صد خاطره می سازی

زانها که سفر کردند دلشاد از این خانه

تا سر به بدن باشد ، این جامه کفن باشد 

فریاد اباذرها، ره بسته به بیگانه

ای وای که یارانم، گلهای بهارانم

رفتند از این خانه ،رفتند غریبانه