خیلی هوای نیرویش را داشت

اگر نیرویش زخمی می شد، حتما می کشیدش عقب، یک تنه.

وقتی عقب نشینی شود، کسی زخمی را با خود نمی آورد . طرف می ماند با سلاح و خستگی اش.  ولی عمار برای هر کدام وقت می گذاشت. برای تک به تکشان حوصله به خرج می داد.

روز به روز روی خودش کار می کرد تا روی نیرو بیشتر تاثیر بگذارد. نیرو قبول می کرد که عمار پایش می ایستد.

به جای اینکه بگوید برویید، می گفت بیایید.

خیلی هوای نیرویش را داشت مسئول گروهان بود.

برای همین اداره کردن نیرو را خوب می دانست.

او را با عنوان فدایی‌نیروها می شناختند.

شهید محمدحسین محمدخانی

@Modafeaneharaam