شهید سید قاسم حسینی فاطمیون

شهید  سید قاسم حسینی 

تاریخ ولادت : 23 مرداد 1371

تاریخ شهادت : 17 بهمن 1392

مزارش در گلزارشهدای بهشت رضا مشهد می باشد

کانال رسمی «شهدای  فاطمیون »

@sh_fatemi

خاطره ای زیبا از خواب شهادت وراضی کردن همسرش

 

شهید مدافع حرم حسن احمدی 

دقیقا یک ماه قبل از اینکه به سوریه اعزام بشن یه خواب دیدن که صبحش برام را تعریف کردن، خواب بهشت رادیده بود گفت یه جایی بودم که مثل بهشت بود خیلی سر سبز و زیبا پر از گل وپرنده های زیبا و آدم هایی با چهره های نورانی که یه نفرشون بهم گفت بیا تا جایگاهت رات بهت نشون بدم و همراهش رفتم وقتی به اونجا رسیدم خیلی جای بلند و زیبایی بود که طبق طبق گلهای قرمز چیده بودند وهمون موقع ازخواب پریدم.

و گفت میخوام خودم بهت بگم وراضی باشی که میخوام برم وبعد از زبان کسی دیگر نشنوی و ازدستم ناراحت شوی ومن هم که اصلا طاقت دوریش را نداشتم واصلا نمیخواستم ازم جدا بشه و هر چی با خودم فکر میکردم و کلنجار میرفتم و فقط گریه میکردم که نمیخوام ازدستت بدم ولی ایشون همش من رو دلداری میدادو میگفت هیچی نمیشه من هر جا هم که برم برمیگردم وهمیشه پیشتونم و اگه راضی نباشی نمیرم ولی دیگه خودت جواب اقاامام زمان رابده جواب حضرت زهرا را بده گفتم نه اون دنیام و آخرتم را به خاطر این دنیا نمیفروشم و جوابی ندارم که بدم.

وبه ایشون گفتم میسپارمد به خدا و انشاالله که با پیروزی برگردید وهمینطورم شد خدا حسنم را خیلی دوست داشت و بردش پیش خودش و همون بهشت زیبا وبرینی که خودش وعده داده بود وجایگاهش را بهشون نشون داد

به قلم همسرشهید

شهادت محرم۹۴

برخورد ترکش به سر شهید

کانال شهید  @shahidhacanahmadi

سوریه حلب عبطین

بانک اطلاعات شهدای مدافع حــــــرم

@Shohadaye_Modafe_Haram 

خاطره ای از شهید سیاوشی

مادر شهید 

یه روز بهش گفتم:

امیر من بمیرم چیکار میکنی ؟

گفت:

نگران نباش مامان من قبل تو شهید میشم.

شهیدمدافع حرم 

امیر سیاوشی

 بانک اطلاعات شهدای مدافع حــــــرم

@Shohadaye_Modafe_Haram

گفتگو با همسر شهید ایوب رحیم پور قسمت پایانی

حماسه بانو: شما راضی بودید که بره؟

همسر شهید: من راضی بودم چون میدونستم این مسیر درستی هست خدایی. هروقت پای روضه ها و مصیبت های امام حسین مینشستم میگفتم:"امام حسین! خودم و بچه هام وشوهرم فدات بشن." وقت رفتن ایوب به خودم گفتم مریم الان وقت عمل هست. تو مگه همیشه نمیگفتی.....وقتی هم رفتم کربلا به امام حسین گفتم من ایوب رو سپردم به خودت.من راضی ام به رضای تو.... الانم خیلی سخت هست ولی هرچیز خوبی سختی داره. ماخیلی تو زندگی سختی کشیدیم ، ولی مهم اینه که ایوب زمانی رفت که تو اوج آرامش بود. تقریبا عمده مشکلات ودغدغه هایی که داشتیم حل شده بود. قرارشد برگرده باهم بریم زیارت امام رضا. تو اوج عشق به همسر وفرزندان و تو اوج آرامش رفتن خیلی هنره که ایوب این هنر رو داشت. او عشق به خدا  و اهل بیت رو اولویت قرارداد و رفت. اینو من می تونم درک کنم ک تو زندگی اش بودم  و دیدم . واقعا شهادت هنرمردان خداست . بهش گفتم ایوب تو چه جوری میتونی حالا ک همه چی خوب و عالی هست، دل بکنی؟ میگفت:"اتفاقا الان مهمه ک بتونی. درجوانی وآرامش. حالا موقع عمل هست. "

شهدا زنده اند. ایوب جان، جسمش نیست، ولی کنار ماست. هرروز برکاتش رو تو زندگی می بینم. شهدا میرن ولی برکات خونشون تا قیامت روی زمین وجود داره. من این رو می بینم. ماهرچی داریم ازخون پاک شهداست. من رفتم کنارشهدا ی کربلا تو حرم امام حسین دعا کردم که ایوب جان  باخودشون محشوربشه. چون احساس میکنم لایق بهتریناست. همسری که آرامش برای خانواده اش فراهم کرد و جای اذیت شدنی نذاشت .اون هرچی داشت ریخت بحسابم و وکالت همه امور بچه هاش رو بهم داد. ریز ریز امور زندگی. بهش گفتم ایوب تو برگردی همه چی مال منه .حتی بچه ها. کی این کار رو میکنه؟! گفت عزیزم من معامله ام چیزدیگه است. اون ایمان داشت به شهادتش. ازم می پرسید: عزیز بگو چکارکنم که دیگه بعد از من اذیت نشید؟ هرکاری که به ذهنت میرسه بگو. به محضردار میگفت هرچی به ذهنت میاد بنویس که هیچ مشکلی پیش نیاد. ودر آخر گفت: عزیز! حلال کن نتونستم مهریه ت رو کامل بدم.  تا آخر عمر فقط می تونم بگم ایوبم شرمنده تم. تا قیامت بخاطر هرثانیه از زندگی و آرامشی که تو زندگیم دارم مدیونتم. و از خدا میخوام بهترین درجات رو نصیبت کنه. من همه ی توانم رو میذارم که بچه های ایوب رو مثل خودش بار بیارم. و در این راه از خودش کمک میگیرم.

سبک زندگی خانوادگی شهدا 

https://telegram.me/joinchat/B0bupz1QIYYcpyMQs_Km0g

لینک عضویت در کانال خواهران مدافع حرم

تصویر : نیایش و محمد پارسا فرزندان شهید ایوب رحیم پور 

http://8pic.ir/images/6kvj8epa59sstuvzhx9g.jpg

وداع خانواده شهید آبیاری با فرزندشان

وداع با پیکر مطهر شهید عزیز مدافع حرم عباس ابیاری که پس از ٦ ماه به وطن اسلامی بازگشت.

 مدافعان حرم

https://telegram.me/modafeaneharamnor

تولدت مبارک شهید مدافع حرم (علی اکبر عربی)

نمی خواستم غم بلرزاندم

نمی خواستم باد بیدم کند

ولی کاش باران پولاد و تیر

لب آب ، رازی رشیدم کند

غمت کاش در بند زنجیر هم

شهیدم کند رو سپیدم کند..

(استاد: سعیدبیابانکی)

 شهدای مدافع حرم قم

https://telegram.me/sh_modafeaneqom/4298

گفتگو با همسر شهید ایوب رحیم پور 3

حماسه بانو: چی شد که رفتن سوریه؟

همسر شهید: ایوب به ائمه معصومین شدیدا علاقه داشت.اربعین رفته بود پیاده روی. داداشم میگفت تو طول سفر ایوب یک کلمه حرف نزد. همش تو فکر بود. به حدی که دوستاش مسخره ش میکردن که ایوب مگه روزه سکوت گرفتی؟ اون موقع برا خدمت به حرم  حضرت زینب از ستاد عتبات میبردن سوریه. رفته بود پیش مسئول عتبات اینجا و اینقدر التماس کرده بود که منو ببرید به عنوان آشپز و خادم و هرچی که لازم دارید. فقط منو ببرید برا حضرت زینب خدمت کنم. که حاج اقا حیدری، مسئول عتبات میگفتن من وقتی اخلاص این جوون رو دیدم  اصلا شهادت رو تو چهره ش دیدم و چون میدونستم زن و بچه داره.از عمد نگذاشتم بره. میدونستم اگه بره شهید میشه . آره ..وگرنه خیلی زودتر از اینا رفته بود. 

یه شب فیلم شهید علی انصاریان رو تلویزیون گذاشت.با هم دیدیم و خیلی متاثر شدیم. من خیلی گریه کردم. خیلی زیاد. که ایوب میخندید بهم  میگفت اگه منم شهید بشم اینقدر میخوای گریه کنی؟ نکنه صدات رو نامحرم بشنوه. منم میگفتم حالا تو شهید بشو.من قول میدم گریه نکنم.

دیگه بعد از اون مستند خیلی پیگیر شد که بره سوریه. رفت سپاه . با یکی از فرمانده ها به نام آقای همتیان دوست شد. همه جا باهاش میرفت که ایشون راضی بشن اون رو با خودش ببره. یه روز دیدم اومد خونه خیلی ناراحت بود گفت همتیان هم پرید. ترسیدم گفتم وای چی شده؟ شهید شد؟ گفت:"نه رفت سوریه. منو با خودش نبرد. مگه دستم بهت نرسه همتیان. خودم میام شهیدت میکنم." 

ایوب دوره سربازیش تو مرز بود و خیلی درگیری با قاچاقچی ها داشتن. کار با اسلحه ها رو میدونست. بعدم کلاسهای اموزشی شرکت کرد. خلاصه خیلی پیله شون شد. گواهینامه پایه یک رانندگیش رو برده بود ، بهشون گفته بود اگه بدرد هیچ کاری نخورم. حداقل میتونم اونجا راننده تون باشم. ول کن نبود دو ماه تموم روز و شب چسبیده بود به سپاهی ها. رفته بود تو اینترنت گشته بود.اطلاعات کامل در مورد مناطق سوریه درآورده بود. حفظ کرده بود که اونجا بلد باشه. کم نیاره.

همون شبایی که فهمیده بود اقای همتیان رفته و خیلی ناراحت بود. خانم یکی از دوستان یه تیکه پارچه تبرک از حرم حضرت رقیه اورده بود برامون. ایوب اینو از من گرفت برد تو حیاط نشست همینجور گریه میکرد. بعد اومد داخل رفت تجدید وضو کرد ،برگشت و نماز خوند و اومد خوابید . صبح که بلند شدیم بهش گفتم من دیشب یه خواب دیدم.گفت منم دیشب خواب عجیبی دیدم. من گفتم خواب دیدم در یه مجلس روضه گریه میکنم و یه اقای سید روحانی می اید و بهم میگوید نگران نباش آرام باش و  با لبخند زیبا ومهربونش منو آروم کرد. به ایوب گفتم بنظرم همه مشکلاتمون حل میشه. ایوب هم گفت خواب دیدم رفتم مکه و با شهدای منا به سمت آسمون بالا میرم. تعبیرشم اینه که منم شهید میشم. اصلا وقتی اینو گفت من دلم لرزید.

چند شب بعدش موبایلش زنگ زد. من دیدم این داره با صدای بلند از طرف تشکر میکنه و هی با خوشحالی میگه یا علی یا علی... من و بچه ها خشکمون زده بود که چی شده. گوشی رو که قطع کرد با خوشحالی گفت عزیز ما دیگه پریدیم. خداحافظظظ

من خیلی ناراحت شدم. گفتم چه خبره ؟اینقدر خوشحالی نداره. مگه کجا میخوای بری. اونجا جنگه. من اصلا خوشحالیت رو درک نمیکنم. اونم میخندید میگفت اشکال نداره .باشه. بعدا درکش میکنی. این قدر خوشحال بود اصلا دست و پاش رو گم کرده بود. هی میگفت :"کو پاسپورتم؟ بده تا برم. میترسم نظرشون عوض بشه." منو اینقدر هول کرده بود. هی میگفت ساکم رو ببند. رفت عکاسی یه عکس خوشکل انداخت آورد گفت این خوبه؟ وقتی شهید شدم قاب بگیرید.

دیگه این مدت تو خونه همش میگفت من دارم میرم. من دیگه شهید میشم. مریم بیا هرچی میخوای از من عکس و فیلم بگیر. اصلا یه مسخره بازی راه انداخته بود. خودش رو راستی راستی شهید حساب میکرد. میگفت من شهید زنده ام. هروقت میخواستم جوابم بده میگفتم شهید زنده...جوابم میداد. محمدپارسا یه بار گریه کرد با دعوا به من گفت:"مامان نذار بره جنگ! (بالحن بچگانه) شوعرته! شهید میشه! گناه داره!"  ایوب خیلی خندید. بغلش کرد و گفت:" من میرم، زود برمیگردم."

بهش میگفتم شهید دقایقی به همسرش گفته دم در بهشت منتظرت میمونم. میخندید میگفت وای مریم یعنی واقعا اونجام میخوای بیای؟ دست از سرم برنمیداری؟؟ دلت میاد اونجا اینقدر حوری هست.....

من یک درصد فکر نمیکردم شهید بشه . اونم صد در صد مطمئن بود که رفتنیه..

حماسه بانو: از شبی که بهش خبر دادن پاسپورتش رو ببره تا روز اعزام چند روز طول کشید؟چطور گذشت؟

همسر شهید: حدود یه هفته. تمام مدت خوشحال و ذوق زده بود. برا خداحافظی که رفته بود پیش خانواده م، همش میخندید. همه تعجب میکردن که چرا اینقدر خوشحاله! من رو برد محضر وکالت بهم داد. حضانت بچه ها رو بهم سپرد. رفت با پول خودش لباس سپاه هم خرید. گفت دوست دارم با پول خودم باشه. با ذوق و شوق ساکش رو میبست. انگار میخواد بره بهترین جای دنیا. دیدم چند تا عکس از شهدا و رهبری ایه الله خامنه ای و سید حسن نصرالله برداشته که ببره. گفتم اینا چیه میبری؟ گفت اینا چین؟!! اینا سرمایه هامن. اینا به من انرژی میدن. گلاب با خودش برد. همیشه عادت داشت گلاب به محاسنش میزد. میگفت پیامبر این کار رو میکرده. با چند تا لباس.همین. دیگه هیچی با خودش نبرد. فقط کرایه تاکسی تا سپاه رو از من گرفت. 

 فردا صبحش که میخواست بره گفت:"مریم من رفاقت با خدا رو که الحمدلله بدست آوردم. دعا کن امام زمان رو ببینم. بنظرت امام زمان پای این رفاقت رو امضا میکنه؟ من چیز کم نمیخوام، من دوست دارم رفیق بشم." داشت کفشش رو میپوشید بهش گفتم مطمئن باش چون برای خدا داری میری، امام زمان بالاتر از رفاقت بهت میده .

اصلا ایوب یه جوری با خدا حرف میزد . انگار دو تا دوست صمیمی... انگار داره جواب خدا رو میشنوه. میگفت: خداجون قربونت برم چقدر تو خوبی ... " بهش میگفتم جلو کسی اینکارها رو نکنی، فکر میکنن دیوونه ای... 

موقع خداحافظی کاملا حس میکردم  داره دل میکنه. یه بغضی داشت. بچه ها خواب بودن. بیدارشون نکردیم. رفت تو خواب بوسیدشون و قربون صدقه شون رفت. از زیر قرآن ردش کردم. بهش گفتم من دلم کوچیکه. تو دلت بزرگه. میری اونجا زنگ بزن . من طاقت ندارم .بدون تو نمیتونم زندگی کنم. زندگیم فلجه...

🍂موبایل نبرده بود.از فرودگاه  تهران با گوشی دوستش زنگ زد گفتم اوضاع چطوره گفت اصلا نگران نباش همه چیز عالیه. گفتم دلم شور میزنه. گفت برو کربلا امام حسین دلت رو آروم میکنه.قبل از رفتن ما رو ثبت نام کرده بود برا کربلا...

دیگه تا یک هفته زنگ نزد .خیلی نگران بودم .میخواستم برم کربلا، لب مرز ناراحت بودم . به امام حسین گفتم خودت کمک کن قبل از رفتن یه خبری ازش بفهمم. همین که میخواستیم حرکت کنیم یه دفعه زنگ زد. باهاش حرف زدیم. اینقدر خوشحال شدم. همین جور گریه میکردم. میگفتم امام حسین ممنونتم که جوابم رو دادی چقدر خوب از زائرات استقبال میکنی..

بعد از کربلا هم دوباره تماس داشتیم. من حرف میزدم و گله میکردم. ولی اون آروم بود و فقط میخندید. پسرم باهاش حرف زد و گریه میکرد. میگفت بابایی دلم درد میکنه. گوشی رو ازش گرفتم گفتم چرا الکی میگی بابایی رو ناراحت میکنی؟ گفت مامان اینجوری میگم که بابا برگرده. دلم براش تنگ شده...

یه بار زنگ زد گفت  میلاد بدری از بچه های امیدیه شهید شده. من یه لحظه ته دلم خالی شد. خیلی ناراحت شدم. میدونید من باورم نمیشد که ایوب به این زودی ها شهید بشه. میگفتم اینو جلو نمیبرنش. در صورتیکه فرمانده ش میگفت هرجا میخواستیم بریم این بلند میشد میگفت منم میام . این قدر نترس و پرانرزی بود. از بس مسائل فنی رو بلد بود و سر از همه چی درمیاورد، اونجا هم هرچی خراب میشده درست میکرده. همین چند هفته ای که اونجا بوده خیلی کارها کرده بود. دوستاش میگفتن :"روزی نبود که از شهادتش حرف نزنه. شب قبل از شهادتش با اینکه هوا بسیار سرد بود ایوب رفت با آب یخ غسل کرد هرچی گفتیم چه وقت غسل کردنه؟ گفت من فردا شهید میشم باید غسل اخر رو بکنم و بعد به دیدار خدا برم." دوستاش میخندیدن اونم میگفته هرچی میخواید بخندید حالا میبینید...

حماسه بانو: چطور متوجه شدید شهید شدن؟

همسر شهید: شبش یکی از آشناهای ایوب زنگ زد و پرسید خبری ازش دارید؟ گفتم یه هفته پیش تماس داشت. بعد پرسید چند تا بچه داره و چند تا سوال پرسید. من اصلا به شک افتادم. که این چرا میپرسه...اون بنده خدا میدونسته ایوب شهید شده.خواهرشوهرم پیشم بود. اونم همین جور نگران بود. زنگ زدیم به خواهرم اونم میگفت چی بگم؟ نمیتونست حرف بزنه. یه دفعه دیدم خواهرشوهرم جیغ زد و شروع کرد گریه و بی تابی کردن و داد میزد ایوب شهید شده.. من اصلا باور نمیکردم. میگفتم دروغ میگید. امکان نداره. بعدش دیگه خواهر و برادرم اومدن. گریه و زاری میکردن و میگفتن ایوب رفت...و من اصلا یادم نیست دیگه چی شد.... من داغ تو زندگیم  زیاد دیدم. مادرم رو در بچگی از دست دادم...ولی همسر آدم یه چیز دیگه است. نصف وجود آدمه....قبل از رفتن ایوب همیشه به خواهرم میگفتم اگه ایوب شهید شد به من نگید. میگفت مگه میشه؟ میگفتم آره اگه بگید من میمیرم. بذارید تا آخر عمر منتظرش بمونم. واقعا برام عجیبه چطور دوام آوردم. چطور اون روزها رو گذروندم؟ واقعا عنایت خدا و امام حسین بود که تونستیم تحمل کنیم....دیگه بعد از چند روز پیکرش رو آوزدن. 23 آذر تشییع ایوب بود.

حماسه بانو: یعنی از روز اعزام تا تشییع فقط یک ماه بود؟؟

همسر شهید: بله دقیقا. خیلی زود..خیلی ها از شهر خودمون رفتن چند ماه اونجا بودن. ولی سالم برگشتن. ولی ایوب تا رفت شهید شد. از بس که آماده بود و ذوق شهادت داشت. من رفتن ایوب رو باور نکردم. چون هنوز هم حضورش رو حس میکنم. حضورش آنقدر واقعی و ملموس هست که گاهی میترسم. اوائل خیلی خوابش رو میدیم. اونقدر که به شوخی بهش میگفتم تو مگه کار و زندگی نداری هرشب میای تو خواب من؟؟ هر وقت تو فکر یه مسئله ای بودم یا سوال داشتم میومد تو خوابم وجوابم رو میداد. غیر از خودم مردم هم زیاد میان میگن از شهید ایوب حاجت گرفتیم. 

چند ماه بعد رفتنش من میخواستم جابجا بشم. دنبال یه خونه بودم که نزدیک خواهرم باشه. به خودش متوسل شدم. خیلی زود از طریق یکی از دوستان یه خونه گیرمون اومد تو کوچه خواهرم. 

یه بار یکی از آشناها بهم گفت بخاطر ایوب چقدر پول بهت دادن؟ من خیلی ناراحت شدم و گریه کردم. نشستم با ایوب حرف زدم. گفتم اینا چرا این حرف رو به من میزنن؟ من بعد تو دنیا رو هم بهم بدن دیگه برام ارزش نداره....خلاصه درد دل کردم. بعد خواب ایوب رو دیدم که با همون آرامش و لبخند همیشگیش میگفت ول کن . برا این چیزا ناراحت نباش. تو فکر چیا هستی من فکر چی..گفتم مگه تو در فکر چی هستی؟ گفت: من فکر اینم که چجور مبارزه کنیم که پیروز بشم. گفتم تو که شهید شدی. گفت نه من حاضرم دوباره زنده بشم و مبارزه کنم و دوباره شهید بشم....بعد این خواب خیلی آروم شدم و فهمیدم که ایوب میخواد مثل همیشه بهم بگه فکر مسائل دنیا رو نکن. و بعدم من فکر میکنم ایوب با اون غیرتش، دوباره موقع ظهور امام زمان، برگرده و در رکاب حضرت مبارزه کنه.

ادامه دارد ..

https://telegram.me/joinchat/B0bupz1QIYYcpyMQs_Km0g

لینک عضویت در کانال خواهران مدافع حرم 

http://8pic.ir/images/53ig2wi2h1x6kyg3nx9i.jpg

دلنوشته بسیجی مدافع حرم یگان ویژه فاتحین

به گزارش جام نیوز، دانیال عبادی بازیگر سینما و تلویزیون ایران، دلنوشته بسیجی مدافع حرم یگان ویژه فاتحین را در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد.

بازیگر آتش بس 2 با انتشار تصویر زیر در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:

 هى خانم هى آقاى قضاوت...!!

قضاوت نه کار منِ، نه تو و نه هیچ کسِ دیگه اى یعنى اصلا صلاحیتش رو نداریم.

اینو بخونید: دلنوشته بسیجی مدافع حرم یگان ویژه فاتحین "گردان شهادت"

وای بر شما که زبانتان از داعش خطرناکتر است. آن‌ها که می‌گویند مدافعان حرم پول می‌گیرند، حاضرند گلوله بخورند؟ مدافعان حرم چقدر پول میگیرند؟! ماجرای حقوق 20 میلیونی مدافعان حرم چیست؟! یک قطره از خون چند ریال؟ می گویند رقم های سنگین می گیرند و به سوریه می روند. اصلا گیریم هم که بگیرند گوارای وجودشان، هموطن پر حاشیه، دو برابر آن چیزی که در ذهنت داری و با زبانت جار میزنی را اگر به تو بدهند حاضری بروی؟ حاضری فقط یک صبح تا ظهر جانت را به خطر بیاندازی؟ اصلا شهید جواد الله کرم رو میشناسی؟ هموطن آریایی! یادت باشد، این قوم چموشی که سر می برند و غارت می کنند محصول طویله جهانی ست به نام غرب که شما بهشتت را آنجا جستجو می کنی افسار این حمارهای انسان نما از دست اربابانشان هم در رفته.

هموطن اهل شایعه!! خون آریایی در رگت نیست اگر نفهمی که این قوم چموش نه با جمهوریت این نظام کار دارند نه با اسلامیتش

من و شما را با هر اندازه اعتقادی کافر و مجوس می دانند و خونمان را حلال.

پس سعی کن بفهمی که این غیرت جوانان وطن توست و این خون شهید محمد طحان هاست

که کیلومترها دورتر از وطن آریایی تو، دارند جان گرانبهایشان همان چیزی که تو حاضر نیستی با هیچ قیمتی معامله اش کنی بدون هیچ منتی کف دست می گیرند، تا خدشه ای به حریم دین و وطن و ناموسشان وارد نشود.

مگر کسی که نمی داند تا چند ساعت دیگر زنده است می تواند جانش را با پول معامله کند؟

شما هرگز نخواهید فهمید چهار دسته گل یگان ویژه فاتحین در تل العیس چطور پر پر شدند.

شما هرگز نخواهید فهمید که دل کندن از اهل و عیال یعنی چه؟ هرگز نخواهید فهمید که فرزندت بیست روزه باشد و صورتش را ببوسی و دل بکنی برای رسیدن به مقصود.

هرگز نمی توانی جواب دختر خردسال شهید مهدی ثامنی را بدهی.

اصلا میتوانی این را بفهمی بعضی از شهدای مدافع حرم فرزندشان بعد از شهادتشان به دنیا آمده؟

میدونی شهید داود جوانمرد چرا رفت؟

اصلا میدانی امیر سیاوشی چند روز قبل از مراسم عروسی اش به شهادت رسید؟

تو چه می فهمی که مصطفی صدرزاده زندگی اش را رها کرد و خودش را افغانی جا زد و به سوریه رفت.

تو چه میدانی آن اسیر افغانی که به دست داعش افتاده پنج فرزندش چشم به راه پدرشان هستند.

آه یادش بخیر شهید امین کریمی را...... کدام پول؟

کدام معامله؟

معامله ای هم اگر باشد معامله شهید است با خداى خویش.

 

شهادت سید صالح البخاتی (فرمانده عراقی) و شهادت هفت رزمنده حزب الله

شهادت سید صالح البخاتی فرمانده میدانی سرایا الجهاد والبناءاز حشد شعبی در آزاد سازی فلوجه قدیم.

نابِ جَهٰادىْ٨حِیفٰاراباموشَکْ میزَنیمْ

@nabjahadi008 

مقداد

شهادت٧رزمنده حزب الله در سوریه

هادی رمضان ترمس 

علی صالح

علی حلال

علاء مصطفی علاءالدین

عاصم قاسم بشروش

مصطفی خلیل شومر

احمد بدران

کانل شهدای مدافع حرم قم

https://telegram.me/sh_modafeaneqom/4192

شعر دو شاعر کشور برای مدافعان حرم در حضور رهبر انقلاب

شعر ریحانه کاردانی، شاعر جوان برای مدافعان حرم که در دیدار با رهبر انقلاب قرائت شد.

راه حرم را بسته اند اینک حرامى ها

تا چند در چنگال خونخواران گرامی ها

نفرین به طراحان این ترفندهای شوم

نفرین به اربابان جنگ و تلخکامی ها

هر کس مدافع می شود محکم ترین شعری

از باده ى این شعر می نوشند جامی ها

دارایی رود خروشان چشمه ها هستند

مدیون سربازان گمنامند نامی ها

در سینه ى خاصان عالم راز جانسوزى ست

این راز را هرگز نمی فهمند عامى ها

یک روز می آید کسی روشن تر از خورشید

چشم انتظار صبح باید بود شامى ها

کانال مدافعان حرم

https://telegram.me/modafeaneharamnor

ویکی از روحانیونی  که در جلسه دیشب شعرا با رهبری شعر خواند، سید محمدمهدی شفیعی بود. آقا او را 

می شناختند. قزوه گفت از خانواده فقاهت و علم هستند. آقا گفتند بله نوه اقای شفیعی اهواز هستند.

شعرش را خواند. بیت به بیتش تحسین برانگیز بود و جمع را به تشویق و احسنت و آفرین وامی داشت. آقا هم برای هر بیت یک آفرین می گفت. هیجانی داشت که برخی را حتی نیم خیز می کرد تا چهره اش را هم ببینند.

کوه باشی سیل یا باران... چه فرقی می‌کند

سرو باشی باد یا توفان.... چه فرقی می‌کند

مرزها سهم زمینند و تو سهم آسمان

آسمان شام با ایران چه فرقی می‌کند

قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم

حصر الزهرا و آبادان چه فرقی می‌کند

مرز ما عشق است هرجا اوست آنجا خاک ماست

سامرا، غزّه، حلب، تهران چه فرقی می‌کند

هر که را صبح شهادت نیست شام مرگ هست

بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی می‌کند

شعله در شعله تن ققنوس می سوزد ولی

لحظه آغاز با پایان چه فرقی می کند

آقا بعد از خاتمه گفتند: هم لفظ هم مناسبت و هم معنا نو بود.

کانال شهدای مدافع قم 

@sh_modafeaneqom