صادق همیشه زنده ام !
دلم هوای مشهد که می کند بین خواستن و نخواستن خودم
و طلبیدن آقای شهید مشهد برا پابوسی گیر میکنم
همچون پرنده ای که بال شکسته اش بین زمین و آسمان درگیرش می کند شوق پریدن و رسیدن به آسمان آقای مهربانی ها و نبود جسم ش
ما در کنارم عجیب مستاصلم میکند
مرور میکنم عزیمت به شهر شهید توس را در کنار شما
و اینکه مدام ذکر می کردم صادقم نباشد روزی که من بدون تو در این صحن ها قدم بزنم
نباشد لحظه ای که بدون حضور شما کامم را با آب سقا خانه آقای رئوف شیرین کنم
نباشد لحظه ای که من بدون تو نگاهم بر این گنبد طلا که روح بخش جان ها ست بکنم
و جواب شما به تمام این نباشدها و منفی های من همیشه مثبت بود
و میگفتی می شود جانم
میشود بدون من قدم در این صحن ها بگذاری
حالا شده
ولی نه بدون تو
چند باری که با شما راهی شدم
بالاجبار برای زیارت ضریح از شما جدا می شدم و خدا شاهد است که با چه جان کندنی از هم جدا می شدیم
دیگر نه
از این به بعد شما همیشه هستی و حضورت ملموس است
راستی میخواهم حرف دلم را بگویم
چه خوب شد که ترک دنیایت به شهادت ختم شد و تو شدی همیشه جاوید
وگرنه دوری از شما که مصداق بارز صداقت و صافی هستید خود عامل مرگ می شد برایم
دلیل بودنم
شهادت گوارای وجودت باد
همسر شهید
@khadem_shohda
خــــادم الــشهــــدا
- ۹۵/۰۵/۲۵