شهید مدافع حرم محمد رضا علیخانی

از همان روزهای اول حضورش در سوریه، شجاعت و دلیریش در میدان نبرد با تروریست های تکفیری گاها باعث تعجب و شگفتی دیگر همرزمانش میشد 

به گونه ای که همه همرزمان و یارانش که در سوریه همراه او بودند بارز ترین خصلت ایشان را شجاعت بیش از اندازه در میدان نبرد میدانند.

شهید علیخانی در دوران حضور مستشاریش در سوریه فقط به آموزش نیروهای سوری اکتفا نمیکردند بلکه حضور مستقیم و مداوم ایشان در خط مقدم مبارزه با تروریست های فاسد آنچنان بود که اکثر همرزمان این شهید بزرگوار بیان می کنند که مهم ترین دلیل حضور شهید علیخانی در سوریه رسیدن به درجه رفیع شهادت بود و آن هم شهادتی که در راه دفاع از حرم ناموس مولایش حسین(ع) باشد.

سرانجام پس از حضور مسمتر در جبهه های نبرد حق علیه باطل در شرایطی که ماموریت نظامی ایشان در سوریه به پایان رسیده بود و مقدمات بازگشت به ایران را فراهم کرده بودند، مطلع شدند که تعدادی ازنیروهای خودی در استان حلب و شهر خانطومان در شرایط بسیار سخت و دشواری قرار گرفته اند به گونه ای که بیش از 200 نفر از این مجاهدان در محاصره ی شدید دشمن قرار گرفتند

در چنین شرایطی بود که ایشان با وجود اتمام ماموریتشان در سوریه و در حالی که آماده بازگشت به سمت ایران بودند،اطلاع یافتند که همرزمانش درچه شرایطی قرار گرفتند، ایشان روحیه ی مبارزه باکفار را درون خود به نحوی پرورش داده بودند،که حتی پس از اتمام ماموریت نظامی هم نمیتوانست به این مسائل بی تفاوت باشد،ودرنتیجه به خواست خود به منطقه عملیاتی خانطومان اعزام شدند.

در آنجا بود که ایشان به اتفاق چند تن از همرزمان دیرینه اش،این ماموریت را به صورت داوطلبانه به عهده گرفتند،در این ماموریت سخت و بسیار خطرناک شهید علیخانی به همراه همرزمانش تا نزدیکی نیروهای تروریستی پیش رفتند و با آتش قبضه راکت انداز 107 (کاتیوشا)؛ که این شهید بزرگوار تخصص فوق العاده بالایی در استفاده دقیق و درست از این سلاح را داشتند.

چنان آتش سنگینی بر سر نیروهای تروریستی ریختند که باعث ویران شدن معابر و سنگرها و به هلاکت رسیدن تعداد زیادی از آنان شد که در نتیجه آن شرایط به گونه ای فراهم شد که محاصره شکسته شود و نیروهای خودی از محاصره دشمن آزاد شدند، و حتی مقدمات آزادسازی شهر خانطومان نیز فراهم شد.

اما شهید علیخانی و دیگر همرزمانش آنقدر برای نجات همرزمانشان جلو رفته بودند و به طور مداوم با آتش قبضه ی 107 مواضع دشمن را مورد هدف قرار داده بودند که نیروهای دشمن موقعیت آنان را شناسایی کرده و در نهایت با پرتاب موشک(کورنت)،شهید علیخانی و همرزمانش مورد اثابت قرار گرفتند که در پی آن شهید علیخانی و دوست و همرزم دیرینه اش شهید فرامرز رضازاده در اثر شدت جراحات وارده به درجه رفیع شهادت نائل شدند.

این شهید بزرگوار در دی ماه 1394 همانگونه که خود در روزهای آخر حضورش در سوریه وصیت کرده بود، در زادگاهش روستای طلاور بخش صیدون شهرستان باغملک در میان استقبال بسیار باشکوه مردم به خاک سپرده شد. 

شهید محمد رضا علیخانی

@khadem_shohda

خــــادم الــشهــــدا