آخرین نماز مسافر تاسوعا...

سوریه، حلب، روستای سابقیه

جمعه، اول آبان 94 مصادف با تاسوعای حسینی

سه نفربودیم.... موقع نمازظهر شد. پویا گفت بایدنماز را اول وقت بخوانیم .

ما در شرایطی بودیم که هرلحظه امکان اصابت گلوله وخمپاره و شلیک تک تیراندازها زیاد بود. من و دیگر همرزمم به پویا گفتیم حداقل نماز را نشسته در پشت تانک بخوانیم، خطرش کمتر است...

پویا گفت نه لذتش به این است که ظهر تاسوعا وسط میدان نبرد نماز را ایستاده بخوانیم ،شاید این آخرین نمازمان باشد.

این را گفت و با آن قامت رشید و عباس گونه اش درکنار تانک به نماز ایستاد...

چنان حالت عارفانه ای داشت که گویی جز خدا کسی او را نمیدید...

بعد از نماز رو کرد به سمت کربلا و سرور شهیدان ، حضرت اباعبدالله(ع) سلام داد...

بعدش رو به من کرد و گفت عجب نمازباحالی بود...

من و دیگر همرزمم نماز را با حالت نشسته در پشت تانک خواندیم و رفتیم داخل تانک..

ولی پویا نشسته بود. ذکر میگفت و آرام اشک می ریخت  ...

منتظر دستور فرمانده برای ادامه عملیات بودیم.

حوالی ساعت 5عصر ، نزدیک به غروب ناگهان موشکی به سمت مان آمد و پویا پرکشید .

راوی همرزم شهید

@shahid_pouyaizadi

خواهران مدافع حرم 

@molazemaneharam

https://telegram.me/joinchat/B0bupz1QIYZDQntEl0ChxA

http://8pic.ir/images/7xavcrvc7le9c5ebl424.jpg