خاطره ای از شهید حسین محرابی

السلام علی ام المصائب یا جبل الصبر

شهید حسین محرابی وقتی برای اولین بار چشمش به گنبد بی بی افتاد بی اختیار به زمین افتاد و سر تعظیم در مقابل عمه سادات بر زمین گذاشت هیچ وقت فراموش نمیکنم اولین بار که به زیارت بی بی رقیه شرفیاب شد انچنان زجه میزد اشک میریخت و فریاد میزد که گویی همه نزدیکانش را دقایقی قبل از دست داده!!!

نیمه شب  گهگاه صدای ناله کردنش را بر سر سجاده نماز شب میدیدم و اشکهایی که پایان نداشت. کافی بود فقط بگویی رقیه مثل شنیدن روضه باز در ظهر عاشورا اشک میریخت.

هر از چند گاهی پیام میداد و جویای رفتن بود و لحظه شماری میکرد با اینکه وضع مالی خوبی نداشت هر انچه داشت وقف بی بی کرده بود حتی مجبور شو برای تهیه بلیط ماشینش رو بفروشه، و در اخر پرواز کرد...

شهیدمدافع‌حرمــ حسین محرابی  

شهادت ۱۱آذرماه۹۵

@haram69