خاطره ای از شهید صادق عدالت اکبری

عاشق هیئت و سینه زنی بود، یه شب تو اردوگاه توی چادر دور هم بودیم، شب که شد , یکی دوساعت بگو بخـــــند راه انداختیم و صدای خنده و شوخیمون توجه همه رو جلب کرده بود

فرماندمون کمی دلخور شد و چند تا با عصبانیت حرف زد و رفت.

دست خودمون نبود, همیشه بعد از اینکه کلی شوخی میکردیم یهو جو عوض میشد ،بی اختیار شروع کردیم به عوض کردن جو چادر

صادق گفت : چراغو خـــــاموش کنید کمی سیـــــنه زنی کنیم, همه هم انگار منتظر این لحظه بودن، بلافاصله شروع کردیم و هرکی بلد بود چند تا سبک شور خوند.

منم خوندم, بعدشم صادق… 

نزدیک یه ساعت سینه زدیم و بچه ها داشتن گریه میکردن،مجلس روضه ای بپا شد که هیچکس انتظارشو نداشت.

همرزم شهید صادق عدالت اکبری

آقا محمود رضا