سلفی شهدا

بسم الله الرحمن الرحیم 

یک سری قرارهایی بینمون بود که از بزرگترها و بچه رزمنده‌های زمان جنگ یاد گرفته بودیم.

مثلا اینکه شهید بزرگوار آقاسیدمجتبی علمدار میفرمود:

برای بهترین دوستانتون " آرزوی شهادت " کنید.

یا اینکه تو رفاقت باید برای همدیگه بال پرواز باشیم، همدیگر رو از دعای خیر محروم نکنیم، مادی و معنوی هوای همدیگه رو داشته باشیم و...

یکی از قرارهامون این بود که، هر کدوممون توفیق شرکت در مراسم تشیع، یادواره یا زیارت مزار شهدا رو پیدا میکردیم اون شهید رو در محضر خدا واسطه قرار میدادیم برای حاجتمون... برای همدیگه دعا میکردیم و به قول معروف تنها خوری نمی‌کردیم.

همیشه بهش میگفتم: " داش حسن خدا شاهده که جز شهادت هیچ چیز دیگه برات نمیخوام ".

هر وقت میرفتم بهشت زهرا*س* بهش پیام میدادم: 

داش حسن پیش رسول بیاد و دعاگوتم...

از اونجایی که اون هم خیلی مودب به آداب بود همیشه جواب میداد و از دلتنگی ها و شوق وصلش میگفت.

عکس دوم متعلق به یکی از همین مکالمات.۰

روا بود که گریبان ز هجر پاره کنم 

دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم...۰

آبرودار تویی حسن جانم، رو سیاه منم.

راوی دوست شهید حسن عشوری

وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِر...

"اللهم الحقنی بالشهدا بحق الزینب(س)"

شهید رسول خلیلی 

شهید حسن عشوری

 @ra_sooll