سنگ‌ریزه‌هایی که راوی عشق جوان مهاجر به حاج قاسم شدند
سید اسماعیل علوی از جمله مهاجرین افغانستانی متولد سال هفتاد و چهار در مشهد و محله مهاجرنشین گلشهر است. از پانزده سالگی در کنار کارگری، کارهای هنری انجام میداده. اسماعیل استاد سنگ کاری است و به تازگی ازدواج کرده است. او چندین کار طراحی با قطعات چوبی دارد ولی از سه سال قبل پروژه تصویر سازی با سنگ را در ذهن داشته تا اینکه حاج قاسم به شهادت می‌رسد. با تازه عروسش مشورت می‌کند، خیلی زود تمام فرش‌های منزل جمع می‌شود و منزل می‌شود کارگاه هنری. روزها روی ساختمان کار می‌کند و همزمان قطعات سنگ را بر اساس رنگ و جنس انتخاب می‌کند، در محل کار برش می‌زند و شب‌ها به منزل می‌آورد. بر اساس عکس انتخابی، بیست هزار قطعه سنگ آماده می‌شود از پانزده نوع سنگ! هر شب با کمک همسرش بخشی از تصویر را می‌سازند، پروژه با کندی پیش می‌رود ولی برای پایانش هفته‌ها را می‌شمارند. شش ماه می‌گذرد و بالاخره کار تصویر حاج قاسم با قطعات کوچک سنگ به پایان می‌رسد، قطعات را در تعداد مشخص به‌هم می‌چسبانند و در یک قاب آهنین قرار می‌دهند. اسماعیل تصویر کار نهایی را به مراکز مختلف فرهنگی و دولتی برده است، چند نفری هم آمده‌اند، دیده‌اند و رفته‌اند...! اثر چند ماه روی قاب می‌ماند... کنایه‌ها شروع می‌شود (اگر تصویر یک خواننده کار می‌کردی... اگر عکس سفارشی میزدی، الان... اگر شش ماه کارگری می‌کردی الان...) اما اسماعیل یک مهاجر افغانستانی است و به طعنه شنیدن عادت دارد. آرزوی اسماعیل این است که کارش حمایت و در جای مناسبی نصب شود.
@Fatemiyoun_1434
